Եղիշե Չարենց բանաստեղծություն

Եղիշե Չարենց բանաստեղծություն

Վերլուծություն

Ինձ դուր եկավ այս բանաստեղծության առաջին քառյակը, որովհետև այն հիշեցնում է կարմիր ու վառ բաց օրեր...

Հնչում են օրերը, կանչում են, - 

Օրերը — կարմիր ու բոսոր,

Օրերը ղողանջ ու հնչուն են,

Զնգում են՝ հրե ու հզոր։ 

Ու սիրտս զնգում է, զնգում է, - 

Թռչում է՝ կրակ է ու բոց. 

Լսո՞ւմ ես սրտի իմ զնգունը,

Լսո՞ւմ ես, լսո՞ւմ ես, թե ոչ... 

Կրա՛կ կա սրտիս մեջ, կրա՛կ կա,- 

Հրդեհ է՝ վառվում է հրկեզ. 

Գալիքը կուզեմ որ արա՛գ գա

 — Անդարձ է կարոտը երգիս։ 

Կուզեմ, որ կյանքի մեջ գալիք այն- 

Երգերս զնգան ու հնչեն — 

Կուզեմ, որ լսե, ախ, գալիքը

Երգերըս այս վառ ու հնչեղ..​