Աթաբեկ Խնկոյանը (Խնկո-Ապեր) հայ մանկագիր բանաստեղծ է: Ծնվել է 1870 թվականինին Փամբակի շրջանի Ղարաբոյագյուղում: Նա մանուկների համար բազմաթիվ ստեղծագործություններ է գրել, մշակել հայկական և այլ ժողովուրդների շատ առակներ։ Գրական փորձերը սկսել է աշակերտական հասակից: Նրա այդշրջանում գրած ոտանաւորները լույս տեսան 1890 թվականին: Աշխատակցում էր նաև “Աղբյուր մանկական ամսագրին”: Խնկոյանը դարձավ նրա ամենամոտիկ աշխատակիցը:Ղազարոս Աղայանից և Հովհաննես Թումանյանից հետո, Խնկոյանը հարարւում է մերմանկական լավագույն գրողներից մեկն է: Նրա մանկական նմանը չունեցողոտանավորներից են՝ “ Գիրք”, “Այգի”, “ Լուսին”, “Ծիծեռնակին”, “ Գարուն”, “Մեղու”, “ Ձմեռպապի”, և այլն: Չափածո գրվածքներից են՝ “Աղվեսն ու Արջը”, “ Ցորնատերն ուՋաղացպանը”, “Գյուղացին ու Արջը”, և այլն: Իսկ արձակներից՝ “ Խուլի այծերը”, “ Իմբալիկը” “ Գալոյի Աղվեսը”, և այլն:Սակայն Խնկոյանը մեր գրականութեան մէջ ավելի հայտնի է որպես տաղանդվորառակագիր: Բազմաթիվ են նրա մեկը մյուսից ավելի սուր խայթող ու խորիմաստ առակները:Ինքնույն գրվածքներից բացի ունի և փոխադրություններ՝ մեծ մասամբ ռուս հռչակավորառակագիր Կռիլովից: Այս շարքին են պատկանում՝ “Կարիճն ու գորտը”, “ Ճպուռն ումրջյունը”, “Մկների ժողովը”, “Վատ ընկեր”, “Կկուն ու աքլորը”, “ Գայլն ու գառը”, “Աղվեսնու խաղողը”, և այլն:Խնկոյանը մահացել է 1935 թվականին Երևանում:Նրա անունով է կոչվում Երևանի քաղաքային մանկական գրադարանը։
Комментариев нет:
Отправить комментарий