Մի վառ տան մեջ ապրում են վեց հոգի: Պապիկը, տատաիկը, հայրիկը, մայրիկը, մեծ տղան և տան փոքր անդամը 7 տարեկան Եվան: Նրանք ապրում են շատ հիանալի տանը, որտեղ ամեն օր լինում են վառ և ծիծաղելի արկածներ: Հիմա կպանմեմ այսօրվա արկածի մասին: Ես մոռացա նշեմ, որ այս տան ապրող պապիկը գյումրեցի է: Եվ ինչպես գիտեք գյումրեցիները շատ կատակասեր մարդիկ են:
Օրը սկսվեց մեր պապաիկ գյումրեցու կատակներից: Պապիկը իմանալով Արթուրին` Եվաի մեծ եղբաորը, շունչը հավաքեց և այնպես բղավեց, որ դա զարթուցիչի ձայնից էլ հազար անգամներով բարձր էր… Տղան մեկ վարկյան անգամ չկարողացավ ծամածրվել… Աչքերը բացելով և տեսնելով պապաիկին ամեն ինչ մտքով անցավ, էլ տունն է այրվում, էլ տատիկն է իրեն վատ զգում և ամեն մի վատ բան: Միտքը չուզեց աշխատեցնել և հասկանալ, որ սա իր գյումրեցի պապաիկի կատակներից է: Հարցրեց.
-Ինչ է եղել պապաիկ:
Լռություն պապաիկը չի պատասխանում:
-Տատիկն է վատ զգում իրեն պապիկ:
-Ավելի վատ,-աչքերը մեկ վայրկան չթարթելով ասաց պապիկը:
Տղան մտածեց ինչ կարող է լինել ավելի վատ:
-Լավ ինչ է եղել,-իրեն չկարողացավ զսպել տղան,-ասա ապապիկի ասա:
-Ինչ է եղել ինչ է եղել դասաից էս ուշացել, դասատուն է զանգահարել նաև: Շուտ վե՛ր-վե՛ր հագնվի հիմա ինչ է լինելու քո վիճակը: Չէ չէ լուրջ է:
Տղան լսելով վատ լուրը արագ վեր կացավ ոտքը սայթաքեց և ընկավ իր շատ սիրելի վերնաշապիկի վրա և ցավեցրեց իր ոտքը: Ըհն սա էլ իրեն շատ լավ պատճառ էր չգնալ դասի և էլի քնել: Եվ ասաց իր պապիկին.
-Պապիկ կարծես թե ոտքս ցավեցրեցի և չեմ կարող քայլել: Բա դասի ոնց եմ գնալու հն:
Պապիկը իր կատակը շարունակելով ասաց.
-Համաձայն եմ չես կարող դասի գնալ…
Պապիկը չավարտելով իր խոսքը տղան ասաց.
-Lավ ես գնացի քնելու:
Ինչ եք կարծում պապիկը կթողեր, որ Արթուրը էլի քներ… Դե տեսեք և համովեք:
-Տղա՜ ջա՜ն,-բղավեց կատակով պապիկը,-Մի քիչ համբերի և լսի թե ինչ եմ ասում:
Տղան շրջվեց պապիկի առաջին տառի բարձր ձայնից: Ասեմ, որ այս ձայնից արթնացան նաև տան բոլոր անդամները, բացի մեր փոքրիկ Եվաից, որովհետև նա շատ շու արթունացել էր և պատրաստում էր իր նախաճաշը: Այ քեզ պարտաճանաչ աղջիկ: Լավ անցնեք մեր պապիկի կատակներին:
-Պապի՛կ, ասա ինչ ես ուզում ասես,-շփոթված ասաց տղան:
-Շատ է ցավում,-հանգիստ ասաց պապիկը:
-Դե՜, համ հա, համ չէ,-կմկմաց տղան,-բայց, ավելի շատ հա:
-Լավ, ասում եմ գոնե երկու օրը բավարար է լավանալու համար:
-Իհարկ է:
-Լավա, լավա դե ես շաբաթ ու կիրակաի օրը կալավանա հա:
Տղան շշմած ասաց պապիկին:
-Ի՞նչ:
-Հա բա:
Այսքանը <<Վառ և արկածային տան>> հեքիաթից:
Комментариев нет:
Отправить комментарий