ԴԱՍ ԱՌԱՋԻՆ. Մտքերի և սրտերի միասնություն Սիրո տիրապետության ներքո: Այս նպատակը դրվել է կրթահամալիրի հիմքում: Իրականացումը վայրիվերումներ է ունեցել: Այսօր այն դեռ չվիճարկվող նպատակ է: Եվ ինչքան էլ առաջին հայացքից կարող է տարօրինակ թվալ,առավել դժվար է մտքերի, այս դեպքում` մանկավարժական սկզբունքների, միասնության ապահովումը:
Վերլուծում
Մարդկանց լավ վերաբերմունքի րենքո ծնվել է մի միտ որ կարելի է ստեղծել մի Սեբաստացու դպրոց, որտեղ կարելի է մեծացնել և դաստիարակել և փոքրից ստեղծել Սեբաստացիներ:
ԴԱՍ ՎԵՑԵՐՈՐԴ. «…. ինչպես որ կրակը կըհալեցնէ մոմը, այնպեսալ մարդկան գովութիւնները կը հալեցնեն և կոչնչացնեն բարիգործերը»(Մխիթար Սեբաստացի):Գուցե՞ այս դասը հնացած է,չգիտեմ: Բայց հարկ համարեցի հիշեցնել:
Վերլուծում
Երբ, որ մոմը վառում ենք մոմից նկատում ենք որ կաթիլներ են թափվում,
Դա երբ որ թափվում է սովորական ջուր չէ թափվում այլ մոմն է հալում, այնպես էլ
Գովությունները Սեբաստացու գործերին ընդռաջում են, դրա հետ մեկ տեղ Սեբասատցու գործերը վատանում են, որովհետև նա շատ է ոգևվորվում:
Комментариев нет:
Отправить комментарий